filmpjes voor presentatie

Voor je weet maar nooit momenten... deze blog werkt iig wel..dus daar zet ik mijn filmpjes ook nog maar even op...


Digibord les:





Kikkker en vogel:



kolonisten filmpje:

Proces

Nu ik weer wat adem kan halen, weer mijn plekje op de bank terug kan gaan zoeken, weer opnieuw kan gaan kennismaken met mijn man en konijn (zij leden duidelijk beiden aan verlatingsangst of zo) kan ik ook beter terug kijken op het schrijven van mijn masterpiece. Het was me in eerste instantie niet duidelijk wat er nu precies van ons verlangd werd. Na de informatie bijeenkomst en het gesprek met Annelies werd het me iets duidelijker, maar ik was er nog lang niet. Er doolden veel ideetjes rond in mijn hoofd, maar geen van die ideetjes bleef hangen als HET idee. Ik kwam daardoor in de war en was wel blij met de eerste steun van mijn begeleider. Hij voorzag wel dat mijn onderzoeksvraag een pittige zou zijn, maar ook wel een uitdagende. Prima, vond ik toen nog...ik was wel toe aan een uitdaging.
Ik ben daarna te lang blijven hangen in mijn eigen ideetjes massa, ik had eerder aan de bel moeten trekken. Ik vind het alleen lastig om iets uit te leggen als het nog een chaos is in mijn hoofd. Pas als ik daar wat rust heb gevonden en duidelijke punten zie kan en wil ik ook heus wel overleggen.
Tijdens het schrijven van mijn Masterpiece vind ik regelmatige terugkoppeling prettig. Eens in de week/anderhalve week is eigenlijk te lang. Je kunt zoveel in een week doen of juist niet omdat je vast loopt dat het lastig is om verder te gaan. Zo vliegen de weken erg snel om!
Mijn hulpvraag gericht naar een van de andere begeleiders kwam op het juiste moment, ik kwam weer een beetje op het goede spoor en durfde daardoor ook mijn doelen bij te stellen.
Inmiddels is dat in de meivakantie en de weken daarna tot de Pinkervakantie helemaal goed gekomen. Ik werk toch het best onder een stuk tijdsdruk.
De eerst gestelde doelen hebben het zeker niet overleefd, het is bijgeslepen, van OGO naar EGO, van Lucas naar Kennisnet, van Guido naar Koos, van Marlies naar Masterliece.. maar nu ben ik tevreden!


Met het beetje extra hulp en 't geduld van mijn eigen coach heb ik nu op zeven juni het als het goed is voor 't laatst ingeleverd. Ik verheug me op de presentaties. Ik wil iedereen wel weer even zien en horen.
Waar mijn presentatie over gaat? Tja... iets met bulletpoints en heel veel lappen tekst denk ik!

Ja, ik zal proberen minder aan mezelf te twijfelen. Ik mag er op vertrouwen dat wat ik doe goed doe!

Ingeleverd!

Dat ik nog iets aan mijn Masterpiece moest doen voordat het helemaal goed was had ik eigenlijk al ingecalculeerd. Alsof het zo moest zijn. Plotseling werd het me ook helder hoe ik het wilde hebben en hoe ik het zou overdragen naar mijn collega's toe. Dit heb ik verwoord in mijn plan van aanpak, inhoudsopgave veranderd. Toch stiekem weer zo drie pagina's bij. Mijn gevoel was al goed, maar nu zeker. Het is nu meer af dan dat het was. Het was niet makkelijk, maar uiteindelijk kan ik er toch met een tevreden gevoel een punt achter zetten!
Nu nog even een presentatie in elkaar zetten, niet te lang..ik wil alleen maar duidelijk maken wat ik van plan ben!

Google site of Wix, of .....

Nieuwsgierig zijn van aard is meestal leuk, want je komt daardoor op plekken waar je niet zo vaak komt en soms gaan er deuren voor je open die misschien anders niet zo snel open zouden gaan. Prima eigenschap in mijn ogen..
Totdat... je daardoor te veel keuzes krijgt en het moeilijk vind om er een uit te zoeken.
Ik was begonnen om mijn Masterpiece te plaatsen in een Google site. Ik merkte al snel dat ik het ietwat te statisch vond. Dit deden we op de Pabo ook, maar dan in Netscape. Ik was duidelijk niet tevreden. Ik wilde vooruit gang zien op dit vlak, stukje uitdaging is wel op zijn plaats hier.
Ik was al eens eerder begonnen aan Wix, toen ook weer weggeklikt, want ik had er toen het geduld niet voor om op dat moment te "klooien".
Tot vorige week op een avond, ik had overdag heel hard gewerkt aan mijn Masterpiece, wilde uitproberen of ik ook een spelletje kon maken in WIX en voordat ik het wist had ik mijn site opgebouwd. Leuk om het te doen in Flash, zoveel makkelijke tools die je kunt inzetten dat ik er voor moet waken om het niet vol te zetten met "leuke" dingen.
afijn, eerst maar eens zien hoe mijn huidige versie van mijn Masterpiece wordt ontvangen.. daarna ga ik weer verder met invullen.

Hoever staan we nu in Masterliece land?

PFFFFF, met heel grote letters geschreven. Ik heb vandaag voor de derde keer mijn werk ingestuurd. Guido gaf als laatste feedback vanmiddag: vertrouw eens wat meer op jezelf. Tja.. in de staat waarin ik nu verkeer zit dat er geloof ik even niet meer in. Elke vorm van feedback levert me momenteel stress in het hoofd op. Dat heeft niet alleen te maken met het schrijven van Onderwijs en Moderne Media, gelukkig maar. Wel lastig voor mijn omgeving en voor mezelf.
Wel voor 't eerst tevreden over het werk wat ik heb ingestuurd. Ik hoop dat dat mijn meelezer en meelezer II :-) dat ook zien en hooguit nog een paar kleine veranderingen voor ogen hebben.

Wel een leuke toevoeging gedaan met Wordle, leuk fenomeen! Ik kende het nog niet, en dat is op zich al wel een klein wonder want er zijn niet veel van die leuke tools die ik nog nooit heb gezien. Ik heb het op twee manieren ingezet. De eerste lag nogal voor de hand, het invoeren van mijn tekstpagina over mijn vraagstelling en doelstellingen met deelvragen. Deze omgezet in een wordl levert een leuk plaatje op met de belangrijkste woorden in het groot gezet. Dit plaatje heb ik op mijn kaft gezet voor nu, vond ik wel passend.
Ik heb het andere toegepast op mijn op een stuk theorie. Door de geselecteerde tekst in te voeren kon ik ook hier de kernwoorden er uit plukken. Is weer eens wat anders.
Een ander studiegenootje schreef ook al dit te willen in zetten voor begrijpend lezen. Ik zie hier wel wat in. eerst de kinderen zelf een tekst laten lezen, daarna de belangrijkste woorden laten onderstrepen. Dan vervolgens de tekst in Wordle zetten en zie het resultaat. Kunnen we het direct vergelijken op het bord!

is dit dan toch een instructiefilmpje???

Voor mij een ideale avond thuis. Jan op de bank, ons inmiddels beruchte konijn Koos knorrend tussen ons in, laptop op schoot en onderwijs ontwerpen via het HD software van Heutink. Beetje puzzelen, beetje uitproberen. Waarvoor is die functie? Ow? Ik schijn op te kunnen nemen wat ik wil laten zien op de dia. Als ik daar dan eens geluid aan toevoeg? Voordat ik het eigenlijk doorhad had ik mijn rekenles in elkaar gezet, dat was niet zo moeilijk en snel bedacht, al hoewel..waar is nu dat interactieve onderdeel wat ik er graag in wil hebben?


Maar behalve die les dus ook een instructie ingesproken over hoe kinderen met het blad te werk moeten gaan. Toen ik het vanochtend publiceerde onder mijn opleidinsgenoten maakte iemand mij er op attent dat dit dus een prima instructie filmpje was. Haha, echt waar? Daar waar ik weken op blokkeer maak ik nu zonder er over na te denken?

De les zelf gaat over geld en betalen, een hot item in de klas momenteel.
De eerste les gaat in op de kennis die de kinderen (hopelijk) al hebben. Ze moeten de munten gaan beschrijven met de juiste getallen. Er zit een krasblad over de balk waar de kinderen mogen controleren of ze het goed hebben gedaan.





De tweede les: De kinderen moeten zelf de munten slepen naar het bedrag wat er betaald moet worden. Als controle optie zit er een krasblad over de antwoorden heen. Als ze dat wegkrassen komen de goede antwoorden tevoorschijn. Als extra audio ondersteuning krijgen de kinderen als ze op de munten klikken ook het getal te horen wat ze hebben aangeklikt.



De derde les: Controle les: Zij moeten de leerkracht controleren. Ligt het juiste bedrag klaar? Stempel zetten of bedrag juist er naast zetten in munten.



De basis van deze les is gemaakt op oneindig dupliceren.

Het is jammer dat het weinig zin heeft om de les zelf online te zetten. Weinig mensen hebben een Heutink bord in mijn omgeving, daarom ook niet de software, en daarom dus ook niet de mogelijkheid tot het bekijken van de les. Tenminste..zover ik weet.

un heule diepe zucht... of eigenlijk::: WHHAHHAAAAAAAAAAAAAAA!

Soms loopt het ook gewoon niet zoals je graag zou zien dat het loopt. Nu al vier dagen bezig in deze vakantie en om nu te zeggen dat ik ver ben opgeschoten? Heb het idee in een cirkel te draaien om eigenlijk mijn PABO eindstuk heen, dat wilde ik nu net niet bewerkstelligen.

Ik wilde iets nieuws, in iedergeval iets vernieuwends. Ben dus begonnen met mijn specialisaties anders in te delen, het gevreesde digibord wordt toch een onderdeel van mijn masterpiece. Wat zeg ik, een belangrijk deel in mijn masterpiece.
Baal er wel een beetje van dat ik deze beslissingen zelf moest nemen zonder dat ik de crisis dienst kon inschakelen :-). Snap ook heus wel dat anderen wel vakantie nodig hebben, maar de timing is een beetje jammer zullen we maar zeggen.
Crissisen, ook kleine, laten zich niet inplannen vrees ik.

Heb ondertussen al zoveel (en dus zo weinig) op papier staan. Allemaal losse touwtjes zonder knopen. Jammer... had gepland die knopen deze vakantie te maken. Dus.. toch maar weer opnieuw. Zoals mijn Google site nu gevuld is met informatie.. dat is allang achterhaald. Ik zet het niet langer online voordat ik zelf enigszins tevreden ben.

Door het invoeren van de 4 Balans monitor van Kennisnet heb ik wel een confronterende basis voor mezelf te pakken. Dat is stap 1! Zal dat dan mijn basis moeten zijn? Balansmonitor brengt me bij constructivisme, brengt me weer bij Piaget, brengt me weer bij OGO onderwijs.. HEEEEE, daar wilde ik toch ook op uitkomen? maar hoe plak ik daar dan in vredesnaam weer het digibord in? Als bestaande middelen op school willen invoeren in mijn, later ons onderwijs. Eerst voor mezelf duidelijk en helder hebben, daarna pas naar buiten toe treden.
Hmmm, ben blij dat ik mezelf een tussen deadline heb gesteld, zondag mail ik mijn werk naar Guido en naar Koos. Het staat zo raar als ik zondag niets kan inleveren.
Hoewel Koos niet mijn scriptiebegeleider is, toch wel fijn dat we elkaar woensdag zien. Misschien kan hij me uit het cirkeltje halen waarin ik nu bezig ben de touwtjes vast te houden.... Help....?

Noem het gek, noem het gewaagd..maar ik neem de sprong... switch van specialisatie!

Hmm, ik zit niet snel zonder woorden, kan me overal wel uitkletsen. Maar met een smile van oor tot oor en een vrolijk praatje red ik het nu niet. Ik probeerde met alle geweld mijn twee specialisaties bij elkaar te voegen in mijn theoriestuk. Het blokte me, ik kon het maar niet met elkaar rijmen. Bijzonder om te merken dat je daardoor zelf op slot schiet.


Op school was ik al wel begonnen om van 't filmpje over perspectieven ook digibordlessen te maken. Ik verwerkte er foto's in, gemaakt door de kinderen zelf. Stukje controle om te kijken of ze het echt hadden begrepen. Dit was in mijn ogen extra, vond het zonde om niets met die mooie foto's te doen.
HA! Daar ligt mijn antwoord op mijn "ik loop vast" stuk. Misschien moet ik wel 't digitale bord stoppen in mijn adaptieve lessen. tenslotte valt dat ook onder moderne media. Het past ook weer beter in mijn poging om de leesonderwijs lessen actiever te maken.

Dus..noem het gek, noem het gewaagd..maar ik neem de sprong. Morgen werk ik er een dagje niet aan, maar donderdag ga ik eens proberen om iets zinnigs te schrijven over mijn switch!

Masterpiece op website geplaatst

Hoewel het nog in wording is, hier is de link naar mijn masterpiece. Omdat ik vind dat je net iets meer kunt met een website ipv een blogger, informatie kan overzichtelijker worden geplaatst (of ik denk niet goed na natuurlijk) gekozen voor een google website.

https://sites.google.com/site/masterpiecemarlies/

Mag ik met jou vriendjes worden?

Soms valt het niet eens zo op...zo tussendoor leer je zoveel meer dan dat je je boek openslaat en je theorie tot je neemt..
Neem nu de spontane actie van vorige week woensdagavond. Door de workshop die te lang duurde 's middags tijdens de opleiding kwamen we terecht op facebook (dwaling?). Vrienden werden toegevoegd, nicknames uitgewisseld zodat we 's avonds nog even door konden gaan. Tenslotte is facebook niet alleen voor kinderen. Ik besloot in een opwelling een pagina aan te maken voor Onderwijs en Moderne Media 2011/2012. Zo deel je makkelijker, overleg je soepeler zonder dat de hele wereld met je mee kan kijken. Binnen know time stonden er heel veel mensen in onze lijst en werd er al volop gedeeld en gevraagd.
Misschien is dit ook wel de bedoeling geweest van het gebruik van sharepoint, maar facebook is zoveel meer laagdrempelig dan sharepoint. Nu hoef je niet meer in te loggen of op verschillende plekken kijken of er iets is gebeurd dan wel aangepast. Facebook laat direct zien als er een berichtje is binnengekomen. En als je het dan ook nog eens zelf goed hebt georganiseerd regel je ook nog even wie wat van je kan zien en wanneer je daar dan zelf weer bericht van krijgt.

Facebook leeft binnen de opleiding. We delen documenten, we delen programmaatjes, boeken, artikelen, stellen vragen aan elkaar, spreken elkaar moed in.... een mooi voorbeeld van het gebruik van moderne communicatie!

deze les biedt perspectief!

Ik heb een filmpje in elkaar gezet waarvan ik verwacht dat de oudste kinderen uit mijn groep (groep 3) en de slimme kinderen van groep 2 mee aan de slag kunnen. De daadwerkelijke les ga ik na Pasen geven, maar het plan kan ik alvast wel verklappen.
In de kring liggen twee brillen, een blauwe (voor vogelperspectief) en een groene (kikkerperspectief). Voor jongere kinderen moet je het zo echt mogelijk maken, ze moeten zich kunnen inleven. Daarom heb ik gekozen voor deze speelse aanpak. Wanneer de kinderen de groene bril ophebben kijken ze door de ogen van een kikker, met de andere bril... juist!
We bekijken de klas vanuit onze brillen, hoe ziet het er eigenlijk uit als je die brillen op hebt? Ziet het er dan ook anders uit? Nadat ze dat hebben verwoord en we er over hebben gepraat krijgen de kinderen een filmpje te zien waarin nogmaals wordt uitgelegd wat nu het verschil is tussen kikker en vogel perspectief.

Ik maak gebruik in het filmpje van twee plaatjes die ook de kikker en de vogel verbeelden en de kinderen al eerder hebben gezien op de bril. Ik hoop dat ze hiermee de link gaan leggen naar de twee perspectieven. Deze plaatjes zullen ook weer terug komen bij de digibord les die later nog aan bod zal komen.

Aan het einde van het filmpje staat een opdracht beschreven voor de kinderen. Ze gaan zelf foto's maken met de camera met een bepaalde bril op. Ik ben benieuwd naar de uitkomst van deze les! Ik was in het begin een beetje sceptisch want hoe kon ik nu aan oudste kleuters en groep 3 het verschil uitleggen. Ik denk dat ik door het op deze manier aan te bieden wel een gulden middenweg heb gevonden.

Google werkvormen en serious gaming

Laatste woensdag op pad voor een dagje cursus. Met een revaliderende man thuis die nog erg moet wennen aan het feit dat hij thuis zit ging ik met een beetje tegenzin naar Leiden toe. "Als ik het zelf ook maar als nuttig heb ervaren" was stelling. De ochtend zijn we bezig geweest met het verkennen van verschillende google functies en vriendjes van google. Te denken valt aan Google Earth voor computer en I pad, maar ook bijvoorbeeld de website maker van google, goed voor het maken van menig werkstuk bijvoorbeeld. Daar waar ik voor vreesde gebeurde ook, dit was voor mij niet nieuw en dus ook minder spannend. Het met elkaar her ontdekken van GOogle Earth was gezellig (ook niet onbelangrijk) maar niet functioneel voor mij. De vraag die ik heb gesteld aan het begin van onze opdracht (ik wilde graag een tijdspad aanleggen met verschillende linken die automatisch achter elkaar geopend zouden worden waaruit mijn ICT verleden zou opduiken via mijn omzwervingen in Nederland dus via Google Earth. Jeroen zei dat het wel zou lukken, ik al heel wat vrolijker, want zo wilde ik mijn presentatie houden aan het begin van de opleiding maar toen ben ik gestrand. Jammer was het dat Jeroen er uit eindelijk ook niet meer uitkwam en ik uiteindelijk geen nieuwe dingen heb geleerd. Het meekijken met collegás was wel goed, maar ook daar zat weinig leerrendement in voor mij. We hebben bijvoorbeeld op de Pabo namelijk tot in den treure zelf websites en hele portfolio's moeten ontwikkelen. Wel vond ik de wandeling van de IPAD onderzoekers grappig gemaakt, ze hadden binnen een heel duidelijke structuur een mooie wijkwandeling neergezet. Zag er goed uit!

Na de lunch gingen we over op het serieuze werk, serious gaming. Dylan Nagel vertelde ons over spelletjes van vroeger en nu, waar moet het nu eigen aan voldoen? Waarom zijn spelletjes als Pong en Packman nog steeds zo populair? Gesmuld heb ik deze middag. Hoewel het wel erg lang duurde voordat we zelf los mochten vond ik het heerlijk om te luisteren naar alles wat me zeer zeker altijd heeft geinteresseerd. GRafisch mooie spellen als Syberia en nostalgie spellen als Sim City riepen mooie herinneringen op. Natuurlijk was dat het niet alleen, want Dylan liet ons kennis maken met een eigen gemaakt spel, Ener Cities, met behulp van Brussels subsidiegeld. Een energierijk spel waarbij het er om gaat kinderen zich bewust te maken van zuinigheid wat energie aan gaat. Hoe moet je nu om gaan met grondstoffen en spullen om ons heen? Kun je duurzaam met grondstoffen om gaan? Via welke weg leer je dat het snelst?

We ervaarden zelf ook dat door eerst "plat op de bek" te gaan we leerden hoe het niet moest, daarna zijn we weer opnieuw begonnen, toen ging het een stuk beter :-) Ik ben er van overtuigd dat kinderen via serious gaming dingen oppikken en leren. Niet alleen door hetgeen wat wordt aangeboden, maar ook door de attitude die er bij hoort. Er moet wel een verhaal achter zitten en ook overgedragen worden. Je hoeft heus niet uit te leggen aan kinderen (of aan mij) hoe een spel werkt, dat vind ik het liefst zelf uit. Maar het moet wel ingeleid worden en een discussie achteraf vind ik ook nuttig. Zo krijgt serious gaming een plek binnen het onderwijs waardoor je op verantwoorde wijze kunt vertellen dat kinderen iets geleerd hebben en waarschijnlijk zelf ook kunnen beargumenteren waarom ze iets wel of niet geleerd hebben.

beginsituatie masterpiece

De school: Basisschool de Bras is geen doorsnee basisschool. De basis van ons onderwijs is gebaseerd op drie basisbehoeften, geformuleerd door Prof. Dr. Luc Stevens. Relatie Het gevoel dat anderen je waarderen en met je om willen gaan. Competentie Geloof en plezier in eigen kunnen. Autonomie: het gevoel dat je als leerling iets kunt ondernemen zonder dat anderen je daarbij moeten helpen. Op de Bras gaan we er van uit dat kinderen een natuurlijke drang hebben om zich te ontwikkelen. Het initiatief ligt bij het kind en het kind is zelf voor een groot deel regisseur van zijn eigen proces. Het kind ontwikkelt zich zelf, de rol van leerkrachten is dan ook andere rol dan op een reguliere school. Wij helpen het kind zich te ontwikkelen door uitdagende leeromgevingen te creëren. Regelmatig nodigen we kinderen ook uit om deel te nemen aan cursussen die passen bij hun ontwikkeling. Het kan dus gebeuren dat kinderen van verschillende leeftijd bij elkaar zitten in een cursusgroep. Brasland/Braswereld: De Bras is ingedeeld in twee bouwen. Het is ingedeeld als Brasland en Braswereld. Brasland is ingericht voor kinderen in de leeftijd van 4 t/m 7 jaar en in Braswereld kunnen de kinderen leren vanaf 7 t/12 jaar. Soms zijn de kinderen ouder als ze naar Braswereld gaan, soms gaan ze eerder naar Braswereld. Dit heeft alles te maken met het leerniveau van het kind. Om in gewone groepstermen te spreken, als kinderen leerniveau groep 4 hebben bereikt mogen ze doorgaans door naar Braswereld. Onze lokalen zijn niet ingericht als reguliere klaslokalen, maar ingericht als vaklokalen. In Brasland zwaai ik de scepter over “Leesland”. Een heel talig land waar alles gericht is op de talige ontwikkeling van kinderen. Je vindt er niet alleen een keur aan ontwikkelingsmateriaal, maar ook diverse hoeken waar de kinderen aan het werk zijn om via een rijke leeromgeving vaardigheden als lezen en mondelinge communicatie te ontwikkelen. Dit lokaal (en de andere lokalen in Brasland) zijn ingericht voor kinderen van groep 1, groep 2 en groep 3. De andere lokalen zijn: • Telland Alles op het gebied van tellen en rekenen • Schrijfland Alles op het gebied van motorische ontwikkelingen en het leren schrijven • Oefenland Kinderen kunnen hier automatiseren en het geleerde toepassen in hun eigen werk. • Verwonderland Alles op het gebied van milieu educatie, verwondering van het leven, techniektoren, sloop/ontdek hoek. • Doeland Koken, drama, creatieve ontwikkeling, techniek (timmeren, zagen etc), waterhoek. Om kinderen beter te clusteren qua leerstof aanbod hebben we er voor gekozen om cursussen te geven binnen de vakgebieden lezen en rekenen. Ik zal voor mijn Masterpiece alleen een beschrijving geven van mijn eigen cursus, het leesonderwijs op groep 3 niveau. Lezen 3:

Op schoolreis van Hilversum naar Brussel

Eerst lijkt het nog zover weg, daarna is het toch echt al 13 februari. We gaan in twee dagen kennismaken met hopelijk vernieuwde zaken op ICT gebied. Waar kun je dat beter doen dan bij Beeld en Geluid en bij SIC/Microsoft in Brussel? Los van alle gezelligheid, pintjes drinken, leren 31tigen en veel plezier beleefd te hebben toch ook nog wat opgestoken. Van het een wat meer dan het ander, maar dat mag ook...

Te starten in Hilversum. Hoewel al twee keer in de Xperience geweest blijft het gebouw mooi om te zien, zowel van binnen als van buiten! Via een lift binnenkomen in het kantoor domein van Beeld en Geluid. Beheer en behoud voorop gesteld. Gesproken over gebruik en verzamelen van filmpjes en ander beeldmateriaal en lessen rondom beeld en geluid. Wat me het meest verbaasde was misschien wel in de eerste presentatie dat we nog maar zo relatief kort film materiaal bewaren. Hoe onbelangrijk beeldmateriaal vroeger werd gevonden, hoe anders is dat nu als je bekijkt hoe vaak we zeggen dat je je lessen met beelden moet ondersteunen? Hoe fijn is het dan om te weten dat er een bedrijf is die zo ongeveer over alle beelden kan beschikken die ooit zijn gemaakt. Teleblik kende ik al, het is zelfs ooit "geopend" bij ons op de Bras. De kinderen gebruiken het als informatiebron voor werkstukken en presentaties. Iets waar we op school trots op mogen zijn, er wordt goed gebruik van gemaakt. Wij als collega's gebruiken het ook wel, maar dan om onze lessen te ondersteunen.

De tweede presentatie was wat minder interessant voor mij als echte PO-er. Het is mooi dat ze bij Les 2.0 gebruik kunnen maken van zo'n breed scala aan beelmateriaal, maar volgens mij moet je als docent daar eerst nog een voorselectie in maken want sommige kinderen kunnen dat nog niet goed zelf. Dan heb je toch weer te maken met een bepaalde criteria en hoe bepaal je dat dan weer wat wel en niet kan? Los daarvan vond ik de presentatie zelf ook niet zo geweldig, de lieve mevrouw probeerde het wel goed te doen, maar ze deed vooral haar ding en liet vooral zien wat ik zelf heel graag had willen uitproberen. Als u hier klikt komt u hier.. ja he he..dat snap ik ook... ik ben een beetje blijven hangen in mijn "twee jarige fase", zelluf doen. Twee componenten (VO en zelf willen doen) die er voor zorgden dat ik inhoudelijk een beetje ben afgehaakt. Sorry! Het bezoek aan de Xperience was wederom leuk. Zowel Peggy als ik waren allebei al een keer geweest, dat maakt zo'n bezoek misschien nog wel leuker omdat je nu precies weet wat je leuk vind en wat niet.. De tijd vloog om! Ik zou nog een keer heel graag met een groep bovenbouwers naar Beeld en Geluid willen gaan, of misschien is het makkelijker om beeld en geluid naar onze school te halen. Inspreken van journaals, namaken van reclame filmpjes, je uiten in een opkomst in een show..ik zie wel een paar mooie elementen die goed zijn op verschillende vlakken voor kinderen. Na een paar uur te hebben mogen spelen in de Xperience nog snel plassen (jahhaaa, dat heb ik dus echt gedaan voordat we weggingen) om daarna in de bus te stappen onderweg naar Brussel. Na een animerende rit naar Brussel snel opfrissen en een gezellige maaltijd genuttigd waarin ik veel heb geleerd over kruisbanden en hoe mooi duiken is. Daarna nog even Brussel onveilig gemaakt, gezellige kroeg gevonden, wat pintjes gedronken, om daarna moe en voldaan richting bedje te gaan.

De volgende ochtend gingen we naar Microsoft, STIC. STIC staat voor School Technology Innovation Center. Een mooie plek in centre Brussel waar we onthaald werden door Henk Lamers. Henk Lamers? Hmm, in de tijd dat de Bras nog een "aapjes kijken" school was heb ik Henk's naam regelmatig gehoord. Nog nooit live mee gesproken, dus wel veel over gehoord. Onze toenmalige directrice vertelde altijd vol lof over zijn ideeën. Henk werkt normaal in Nederland, maar is voor ons ook naar Brussel gekomen. Dank Henk! Henks binnenkomer was "vertel eens wat jij op 15 februari 2022 doet, hoe ziet jouw dag er uit?". Leuk zo'n binnenkomer want het maakt er meteen naar dat je verder moet kijken dan nu, en daar houd ik wel van. Ik zou zelf beginnen met het feliciteren van mijn schoonmoeder, ze is ook over 10 jaar jarig op 15 februari. Ik neem aan tegen die tijd ook met haar via een smartphone te communiceren. Ik kan het nu wel, nu zij nog :-). Ik weet niet of ik zelf tegen die tijd nog in het onderwijs werkzaam ben, of ik in iedergeval nog voor de klas sta. Onderwijs gerelateerd werk denk ik wel. Ik denk dat de scholen van 2022 ingericht zijn als een soort van werkplaatsen. Scholen die met hun tijd mee gaan voeren geen frontaal onderwijs meer, die tijd is echt voorbij. Kinderen gaan veel meer op onderzoek uit om lesstof eigen te maken. Ze gaan naar buiten toe om daar bewijsmaterialen te verzamelen. Komen dan weer naar school om in een presentatie (in de breedste zin van het woord)te laten zien wat hun leerpunten zijn geweest. Dit kunnen heel veel verschillende verwerkingen zijn. Voor welke verwerking je kiest heeft dan ook weer alles te maken met welke intelligentie je het meest vertrouwd voelt. Er zijn er immers diversen. Hier zal ik in mijn masterpiece ook op verder voort borduren. Dit zal overigens niet voor alle vakken kunnen hoor, er zijn nu eenmaal vaardigheden die er om vragen om ze met elkaar te oefenen, onder begeleiding van een leerkracht of een ander bevoegd iemand. Denk aan sociale omgangsvormen, maar ook schrijfles. Kunnen computeren en snel kunnen typen is een. Een leesbaar handschrift blijft belangrijk! Aan de hand van een prettige presentatie en een prettige spreker hebben we een paar leuke discussies gevoerd. Telkens realiseer ik me dan ook wel weer, eigenlijk zijn we op de Bras al heel ver, nu nog al die losse eindjes aan elkaar knopen! We zijn op de Bras erg goed in dingen bedenken, nu nog leren ze te borgen en er trots op zijn! Na de presentatie was het tijd voor actie, we kregen een rondleiding door de grote Microsoft speeltuin. Wat een mooie apparatuur! Van een groot tabloid waar met gemak vier kleuters op zouden kunnen werken (en het mooiste is.. ze kunnen er samen op werken!) tot de spelletjes met bewegingssensoren. De 3D-Tv waar ik via een goede vriend al kennis mee had gemaakt een paar jaar terug (hij werkte bij 3d Solutions in Eindhoven). Ik zou wel meer willen weten over "die grote TV tafel". Ik zou daar graag kinderen mee aan het werk willen zetten, om ze te observeren... Na een zalige lunch hebben we het nog gehad over verschillende handige snufjes die Microsoft ons biedt. Maak ik nu veel gebruik van Google Documenten en Picasa schijnt het met Sky Drive nog beter en makkelijker te kunnen. Ik kan hier nog niets over zeggen, moet ik eerst eens zelf gaan uitzoeken. Evenals alle andere snufjes, daar heb ik nog geen tijd voor gehad. Komt nog wel... Mijn hoofd zat ook gewoon heel vol op dat moment, er was zoveel om over na te denken, om een plekje te geven. De drang om verder te gaan met mijn masterpiece werd erg groot. Daardoor ook niet meer alles kunnen opnemen... ik ga zeker de presentatie van Henk Lamers nog eens verder bekijken. Na een gezellige rit waarin ik mijn tactiek op 31-tigen weer verder heb fine getuned kwamen we mooi op tijd aan in Leiden. 't was leuk en nuttig om mijn studiegenoten langer te kunnen spreken dan normaal. Ik heb het erg naar mijn zin gehad en een hoop denkstof meegenomen!

De mist trekt langzaam op in mijn hoofd, masterpiece krijgt vorm

Fijn zo'n skype verbinding. Scheelt weer een ritje naar Leiden toe. Gesproken met "mijn" coach over de stappen die ik nu aan het nemen ben en nog moet zetten naar mijn masterpiece toe. Hij ziet een uitdaging in mijn onderwerp. Mooi, houd ik van! Uitdagingen zijn goed voor mij, zet me op scherp. Maar daar komt ie nog wel achter :-). Ik overigens zelf ook want hierbij snijd ik me nog wel eens in de vingers. Bedenk te veel, wordt te enthouiast, kan geen keuzes maken, word ik boos van, boze Marliezen zijn niet redelijk, hebben anderen schijnbaar weer last van. Juist ja, daarom dus een coach tijdens het schrijven van mijn masterpiece. Sterkte Coach! Enig steunbetuigingen mogen naar mij gestuurd worden, ik stuur ze wel weer door.

Mijn onderzoeks vraag zal gaan over het gebruik van nieuwe media inzetten in het onderwijs, toegepast in OGO onderwijs. Of toch Ego onderwijs? Ben ik nog niet helemaal over uit. Er komen twee specialisaties bij om de hoek kijken, logischerwijs zou ik digitale borden kiezen. Maar dat doen we dus daarom niet, ik houd niet van logische keuzes (te weinig uitdaging waarschijnlijk). We gaan voor specialisatie "mediawijsheid" (zie blog over Mediawijsheid en Frisse Blik) in combinatie met de specialisatie beeld en geluid. Beeld en geluid zal voor mezelf zijn in de verwerking voor de kinderen (de manier waarop ze het krijgen aangeboden), mediawijsheid zal gaan over het intergreren van talige opdrachten binnen de kaders van Mediawijsheid en de richtlijnen van Frisse Blik. Dit zou bijvoorbeeld kunnen resulteren in kinderen die interviews afnemen bij anderen, vragen moeten bedenken en dit verwerken in een goed leesbaar verslag op eigen niveau. Heb er zin in. Zal alvast eens beginnen met wat theorie op te snorren over het leesonderwijs en de website van de Frisse Blik eens doorspitten. Misschien haal ik daar ook nog wel mooie doelen uit!

dag 9, specialisatie presenteren

Voor de een en laatste keer naar Leiden toe om daar met elkaar te luisteren leren naar en over een specialisme. Deze keer ging het over pubiceren en presenteren. Gaande weg de dag kregen we na een stukje informatie een opdracht te verwerken, om die daarna door te spreken met elkaar (om daar weer van te leren). Om uiteindelijk aan een soort eindwerkstukje te komen).

Ik vond de start wel erg duidelijk (toen nog wel). Het ging over de kenmerken van een goede presentatie en aan welke eissen deze dan moet voldoen. Een thema, een probleem/vraagstelling, een drietal oplossingen bedenken, voordelen op noemen en tot slot overgaan op actie.
Als voorbeeld liet Guido een voorbeeld zien van een presentatie van Steve Jobs over een Apple product.

Daarna was het aan ons om zelf een educatief lesdoel te nemen en vanuit dat uitgangspunt zelf een presentatie/lesplan te maken. Hmm, daar ging het volgens Peggy en mijzelf al een beetje fout. Wij bleven hangen in de probleem/vraagstelling. We benoemden met veel onderwerpen ONZe problemen, maar niet de problemen waar kinderen mee zitten. Met als gevolg dat we niet tot voordelen en oplossingen kwamen want dan zaten we het voor ons zelf op te lossen en niet voor de kinderen.
Eigenlijk was het makkelijker geweest (schrijft ze nu, vier dagen later) als we gewoon een uitdagende les hadden bedacht waar de kinderen mee zouden kunnen stoeien. Uitgangspunt, een vraagstelling waarmee de kinderen uitgedaagd worden om aan de slag te gaan.

Ik had het zelf prettig gevonden als we nog een educatief voorbeeld hadden meegekregen als voorbeeld, misschien was het zo makkelijker geweest om zelf op het goede pad te geraken. Nu lukte dat dus niet.

We konden wel goed vertellen en benoemen wat we zelf hadden bedacht, maar aan de reactie van Guido en Jeroen konden we al wel zien dat we nog niet helemaal op 't juiste pad waren gekomen.

Hadden we misschien bij de eerste opdracht nog het gevoel dat we het aardig hadden gedaan, bij de tweede opdracht (zoek een afbeelding die jou vraagstelling versterkt) liepen we vast en konden we uiteindelijk ook weinig inbrengen aan het einde. We kregen deze ronde wel ondersteuning van Guido, zijn ideeen brachten ons een paar keer op het goede pad, maar daarna weken we toch weer af naar "ons probleem". We hadden een oprechte vastloper, das niet erg. Het was vervelender omdat we er niet meer uitkwamen.

Na de lunch gingen we een animatie bedenken die paste bij de vraagstelling of het probleem. Dit vond ik wel leuk. Leuk omdat het iets is wat ik al een poosje zelf ook gebruik bij de kinderen op school. Ik leer ze zelf hoe ze animaties moeten toepassen bij het maken van digitale boeken in powerpoint. "ow, kun je dit ook in Powerpoint?" was een veel gehoorde opmerking in de afgelopen periode.
Voor mij minder een leermoment dit laatste stukje, maar wel leuk om te zien wat de andere cursisten er bij bedacht hadden.
Eerlijk gezegd waren Peggy en ik er wel een beetje klaar mee, maar dat kwam voornamelijk door onze stuk loper ergens eerder op de dag.

Ik heb een aantal keer geroepen deze dag: Ik wil ook zo leren denken, ik wil ook in beelden kunnen denken. Dat meen ik, ik pin mezelf soms zo vast in wat ik denk dat het moet zijn, dat ik er daarna niet meer uitkom. Als ik daarna zie wat anderen hebben gedaan en wat voor kwinkslag ze hebben gemaakt in eigen gedachtengoed, dan vind ik dat knap en ben ik misschien ook wel een beetje jaloers!

opleidingdag 5, het digibord

Hmmm, een digibord in de klas. Daar hebben de anderen het over gehad deze dag. Ik niet, want ik was best een beetje ziekjes.

Gelukkig heb ik al wel een rijk verleden met digiborden. Ik ben begonnen op de Pabo met een smartboard, toen nog het nieuwste van het nieuwste. Heel bijzonder om te werken met vier verschillende kleuren pennen en dat als je met je vinger op het bord heen en weer ging je gewoon kon schrijven... Tssss... :-)

Inmiddels zijn we op de Bras een active board ervaring rijker (niet optimaal gebruik van gemaakt, want het was een mobiel bord en dat is heus niet handig neerzetten met installatie van beamer e.d.). Daarna kregen we een smartboard in één groep, nu wel vast. Hier heb ik regelmatig gebruik van gemaakt.

Samen met de ICT coordinator mocht ik een keus maken voor een bepaald bord wat in heel de school zou worden ingevoerd. Gekozen voor het Heutink bord, omdat het een hard board is, kinderen er met een pen op kunnen schrijven zonder dat het verspringd als je je hand er oplegt, mooi materiaal om mee te werken (getallenlijnen, bussommen, klokkijken, kralenrekjes om te rekenen) via Heutink zelf. Met dit bord werk ik nu al een paar jaar..
Ik gebruik het als bord om de lessen van de veilig leren lees assistent en wis wijz (rekenen) assistent te gebruiken, voor instructie momenten met materialen van heutink zelf, filmpjes projecteren ter ondersteuning van de lessen.
De kinderen mogen er niet altijd op omdat de pennen die er bij geleverd worden erg duur en kwetsbaar zijn. Het is fijn dat de pen dik genoeg is om vast te pakken voor ons, maar niet handig voor kleuterhandjes. Dit vind ik wel een zwaar min punt!
Ik zou de rol van het bord veel actiever willen laten zijn, kinderen mogen het gebruiken als ze het nodig hebben en beschikken ook over genoeg tools om het goed in te zetten. (idealen!)
Mijn collega's zijn heel divers onderwezen in digiborden, sommigen zijn al wel heel ver, anderen niet. Gebruiken het als tv scherm en weten amper wat je er allemaal mee kunt doen.
Ik zie het niet als roeping om hen te laten zien wat je er wel mee kunt, tenminste..niet als masterpeace. Ik wil best een workshop geven na schooltijd, ook wel twee....maar het is niet uitdagend genoeg voor mij om hun te coachen in dit onderdeel. Komt misschien nog wel...maar nu nog niet.

Ik heb wat informatie gelezen (in de andere blogjes) over de les die de anderen hebben gevolgd over dit onderwerp. Jammer dat ik er niet bij was, maar dank voor alle dingen die op papier zijn gezet! Het brengt me weer dichterbij mijn eind product.

Dag 4, coaching en leiderschap

Een heel theoretische dag vol met nuttige informatie en zelfinzichten.

We hebben mogen kennismaken met verschillende leerstijlen. De handout met ondersteuning hoe je als coach moet reageren op verschillen in leerstijlen die je andere collega's kunnen hebben was erg zinvol!

De leerhulp van de coach bij een dromer is gericht op het maken van keuzes.
• De leerhulp van de coach bij een denker is gericht op actie, het daadwerkelijk iets gaan doen.
• De leerhulp van de coach bij een beslisser is gericht op bezinnen, niet te snel naar een oplossing grijpen.
• De leerhulp van de coach bij een doener is gericht op het denken, het ontwikkelen van theoretische kaders.


Het was goed om eens in een rollenspel te oefenen hoe je zou moeten reageren op een "dwarse" collega. Ik merkte dat ik dan misschien toch nog wel te toegeeflijk ben. Aan de andere kant, mits goed beargumenteerd kan het ook niet zoveel kwaad om af en toe eens na te denken over de mening van de ander.

De dag was lang en heel intensief, maar ik merk dat ik me als coach wel prettig voel, het is een rol die me wel ligt. Ik kan luisteren, samenvatten, doorvragen. Ook fijn om je dat te realiseren!

Dag 6, Een Frisse blik werpen op mediawijsheid

Hoewel al weer een poosje geleden toch niet minder in mijn gedachten.. ik merk dat ik tijdens de schaarse momenten achter de televisie anders naar het beeld kijk. Is 't gemanipuleerd of is dit nu wel echt en puur? Kan ik het journaal echt vertrouwen of vertellen ze ook alleen maar wat ze willen vertellen? De les van Myrna Ligthart (zo enthousiast dat je er door mee gesleurd wil worden) vanuit de Frisse Blik schudde een hoop in me wakker.

We kregen aan het einde van de ochtend een opdracht mee waar we in duo's voor op stap moesten in de Leidsche Hogeschool, gewapend met een Ipod. Weer wat geleerd, nooit geweten dat je daar ook mee kunt opnemen, laat staan film kunt bewerken :-)
Mijn gelegenheids duo Ludo had een Ipad, dit maakte het filmen nog makkelijker... bijzondere ervaring, filmen met grootbeeld. In het begin was ik erg aan het hannessen met vingers in beeld e.d. Dit wil ik zeker nog wel een keer doen, want het filmen op zich was wel makkelijk!

We kregen een opdracht mee, breng het onderwerp saai in beeld. Was het toeval dat we stuitten op een student die heel mooi omschreef hoe hij een bepaald vak ervaarde..juist ja SAAI! Op zoek naar medestudenten die deze mening deelden. Nog wat momenten gefilmd in school zelf, lege gangen, saaie mensen... genoeg om een filmpje in elkaar te knustelen. We hadden alleen niet genoeg tijd om alles goed te knippen en plakken, dus ons doel was niet helemaal helder. Maar wel veel lol gehad!

[filmpje volgt nog, de link is niet meer beschikbaar]

's Middags keken we naar verschillende kijkperspectieven en hoe het je beeld kan veranderen:
Er zijn er drie te noemen:

Kikvorsperspectief
Ooghoogteperspectief
Vogelperspectief


Vorige week zonden ze op de BBC Shrek uit en ik realiseerde me dat ik niet alleen naar een mooie animatiefilm keek, maar dat ik alle perspectieven goed heb bekeken. Wat kun je een hoop bereiken door bijvoorbeeld een scene te filmen vanuit de ogen van Shrek zelf, gericht op een kleiner mannetje. Hoe anders zou dat effect zijn, hoe minder groots als je de camera zou plaatsen achter Shrek en hem alleen maar ziet buigen...
Hetzelfde met "Up". Er zitten een hoop mooie filmmomenten in deze scene. Hoe indrukwekkend kun je je karakter zelf maken door vanuit een ander perspectief te filmen.



In de klas zou ik kinderen dit misschien ook wel willen laten ervaren, wat is het effect van verschillende perspectieven. Of voor collega's die bijvoorbeeld moeite hebben met zich te verplaatsen in kinderen of op gelijk niveau te praten. Door te filmen uit verschillende perspectieven kun je goed laten zien wat het effect is van jouw gedrag. GEnoeg mogelijkehden!

Doordat ik zoveel mogelijkheden zie denk ik dat dit een van mijn specialisaties wordt!